Περίληψη
Η ταινία ξεκινά με το βραδινό περίπατο του Franco Arno, ενός μεσήλικα τυφλού, με τη μικρή ανιψιά του Lori. Τυχαία ακούν μια συζήτηση μέσα σε ένα αυτοκίνητο και η Lori περιγράφει τι βλέπει στο θείο της (Σημείο 1). Το ίδιο βράδυ ένας άγνωστος, δολοφονεί το φύλακα και εισβάλλει στο Ινστιτούτο Terzi (ινστιτούτο γενετικής), χωρίς όμως να φαίνεται ότι έχει πάρει κάτι. Ένας από τους γιατρούς του Ινστιτούτου, ο Calabresi, εμπιστεύεται στην αρραβωνιαστικιά του, Bianca Merusi, ότι γνωρίζει ποιος και γιατί εισέβαλε. Προσπαθώντας να εκβιάσει αυτό το άτομο – εισβολέα, ο Calabresi βρίσκει τραγικό θάνατο στις ράγες ενός τρένου που φτάνει στο σταθμό από ώθηση που δέχτηκε. Στην αποβάθρα βρίσκεται ένας paparazzi για τη φωτογράφιση μιας σταρ που καταφθάνει με το τρένο και τυχαία προλαβαίνει να τραβήξει τη μοιραία πτώση, αλλά όχι τον δολοφόνο που τον ώθησε.
Ο δημοσιογράφος Carlo Giordani, που καλύπτει την έρευνα της εισβολής, γράφει ένα άρθρο για τον θάνατο του Calabresi, συμπεριλαμβάνοντας και τη φωτογραφία της πτώσης. Ο Franco -πρώην δημοσιογράφος και πολύ καλός στο να λύνει γρίφους, μαζί με τη Lori διαβάζουν το άρθρο και αποφασίζουν να επισκεφτούν τον Giordani. Ο Franco πιστεύει ότι η φωτογραφία είναι κομμένη και αποκρύπτει ένα σημαντικό στοιχείο, προτείνοντας στον Giordani να επικοινωνήσει με τον φωτογράφο. Εκείνος επιβεβαιώνει την υπόθεση του Franco και αμέσως του ζητούν να εμφανίσει ολόκληρη τη φωτογραφία. Ωστόσο, μέχρι να φτάσουν οι τρεις τους εκεί κάποιος έχει προλάβει να μπει στο εργαστήριο πνίγοντας μέχρι θανάτου το φωτογράφο και παίρνοντας τη φωτογραφία και όλα τα αρνητικά.
Ο Giordani, εντυπωσιασμένος από τον Franco τον αφήνει να βοηθήσει στην έρευνά του. Συζητώντας την υπόθεση, διακρίνουν εννιά ενδείξεις: οι πέντε επιστήμονες του Ινστιτούτου Terzi (Mobeli, Esson, Casoni, Braun και ο διευθυντής Terzi), η Anna -κόρη και βοηθός του Terzi (Σημείο 2), η Bianca Merusi, η αρχική εισβολή και οι αγνοούμενες φωτογραφίες. Αστειευόμενοι χαρακτηρίζουν την υπόθεση ως γάτα με εννιά ουρές (“cat o’ nine tails”) και αποφασίζουν να ακολουθήσουν κάθε ένδειξη.
Ο Franco με τη Lori επισκέπτονται τη Bianca (Σημείο 3) και ο Giordani πηγαίνει στο σπίτι του Terzi για να πάρει πληροφορίες. Εκεί συναντά την Anna (Σημείο 4) με την οποία φεύγουν (Σημείο 5) ώστε να συζητήσουν ιδιαιτέρως και εκείνη του αποκαλύπτει τι μελετά το Ινστιτούτο Terzi. Αργότερα, σε συνέντευξη του με έναν από τους επιστήμονες-ερευνητές ο Giordani μαθαίνει λεπτομέρειες σχετικά με το αντικείμενο της μελέτης του Ινστιτούτου, το “σύνδρομο ΧΥΥ[1]” και τις έρευνές τους που έχουν αποδείξει ότι άνθρωποι με το χρωμόσωμα ΧΥΥ παρουσιάζουν “εγκληματική τάση”.
Προσπαθώντας να συλλέξει στοιχεία, ο Giordani βρίσκει τον γιατρό Braun στο γκέι μπαρ όπου συχνάζει (Σημείο 6), χωρίς όμως να πάρει κάποια απάντηση από τον επιστήμονα. Στο μεταξύ ο δολοφόνος παρακολουθεί τη Bianca (killer POV) και την ακολουθεί μέχρι το σταθμό όπου πάει να βρει αποδείξεις για το επίμαχο ραντεβού στο αυτοκίνητο του Calabresi. Στην επιστροφή στο διαμέρισμά της και αφού έχει ειδοποιήσει τον Franco σχετικά με το εύρημα, δέχεται επίθεση από τον δολοφόνο. Εκείνος την πνίγει (Σημείο 7) αλλά φεύγει χωρίς να καταφέρει να αποσπάσει το χαρτί με το όνομα που έκρυψε η Bianca.
Το επόμενο βράδυ ο Franco και ο Giordani δέχονται ταυτόχρονα ανεξάρτητες απόπειρες δολοφονίας. Ο μεν Franco με τη φιάλη του υγραερίου στο σπίτι του, ο δε Giordani με δηλητήριο στο γάλα, που έγχυσε με σύριγγα ο δολοφόνος ενώ παράλληλα (ο Giordani) δέχεται επίσκεψη από την Anna στο διαμέρισμά του (Σημείο 8). Ο Giordani, ενώ λείπουν οι Terzi μπαίνει στο σπίτι και από φυλαγμένα αρχεία μαθαίνει ότι η Anna Marini είναι θετή κόρη του Terzi, για την οποία ο πατριός τρέφει ερωτικά συναισθήματα (Σημείο 9). Έπειτα, προσπαθεί να βρει τον Braun, που τον θεωρεί ύποπτο, τον εντοπίζει στο σπίτι του συντρόφου του, αλλά είναι ήδη νεκρός.
Συζητώντας για την υπόθεση, ο Franco θυμάται τη Lori να αναφέρει το κρεμασμένο ρολόι στο λαιμό της Bianca και υποθέτει ότι η απόδειξη μπορεί να βρίσκεται ακόμα εκεί. Μαζί με τον Giordani πηγαίνουν στο νεκροταφείο με σκοπό να ψάξουν στην οικογενειακή κρύπτη της για το κολιέ. Μέσα στο ρολόι βρίσκουν το διπλωμένο χαρτί, αλλά πριν προλάβουν να το διαβάσουν, ο δολοφόνος κλείνει την πόρτα της κρύπτης, κλειδώνοντας μέσα τον Giordani ενώ επιτίθεται στον Franco έξω. Ο δολοφόνος παίρνει το σημείωμα, όμως ο Franco καταφέρνει να τον τραυματίσει με την κρυμμένη λόγχη στο μπαστούνι του, και τελικά δραπετεύει. Στη συνέχεια, ο δολοφόνος τηλεφωνεί στον Franco αποκαλύπτοντας ότι έχει απαγάγει τη Lori (Σημείο 10) απειλώντας ότι θα τη σκοτώσει αν δεν σταματήσουν την έρευνα.
Με τον κίνδυνο να δολοφονηθεί η μικρή καλούν επειγόντος την αστυνομία και πηγαίνουν αρχικά στο σπίτι του Terzi για να συναντήσει την ύποπτη Anna της οποία το χέρι τυχαίνει να αιμορραγεί. Ο Giordani πλέον είναι πεπεισμένος ότι εκείνη είναι ο δολοφόνος και τις επιρρίπτει κατηγορίες (Σημείο 11) μέχρι να αποδειχθεί ότι το τραύμα της προέρχεται από ένα σπασμένο γυάλινο βάζο. Στη συνέχεια σπεύδουν στο Ινστιτούτο Terzi για να αναζητήσουν τη Lori, χωρίς να μπορούν να τη βρουν. Ο Giordani ακολουθεί ένα ίχνος αίματος στην οροφή και βρίσκει τον Casoni, που είναι ο δολοφόνος, να αιμορραγεί από την επίθεση του Franco.
Ενώ ο Casoni ετοιμάζεται να μαχαιρώσει δεμένη και φιμωμένη Lori (Σημείο 12), καταφθάνει ο Giordani και δέχεται εκείνος το μαχαίρι στον ώμο. Η αστυνομία φτάνει στην οροφή, καταδιώκει τον Casoni, αλλά ο Franco τον σταματά με το μπαστούνι του. Εκείνος ομολογεί ότι αρχικά εισέβαλε στο Ινστιτούτο για να αντικαταστήσει τα αρχεία που έδειχναν ότι είχε θετικό τεστ για το χρωμόσωμα ΧΥΥ. Όταν ο Franco τον ρωτά για τη Lori, ο Casoni ψεύδεται ότι την έχει ήδη σκοτώσει. Εξοργισμένος, ο Franco τον ρίχνει σε μια γυάλινη οροφή όπου βρίσκεται το φρεάτιο του ανελκυστήρα, προς τον θάνατό του, καθώς η Lori, ελευθερωμένη πια, φωνάζει αναζητώντας τον Franco.
[1] Υπαρκτό σύνδρομο με μυθοπλαστική απόδοση των συμπτωμάτων, διαμορφωμένα έτσι ώστε να εξυπηρετούν την αφήγηση της ταινίας. Στην πραγματικότητα, το “σύνδρομο XYY” είναι μια γενετική κατάσταση στην οποία ένας άνδρας έχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα Y, με συνολικά 47 χρωμοσώματα αντί για τα συνήθη 46. Συνήθως, άνδρες με το “σύνδρομο XYY” (1:1000) εμφανίζουν συμπτώματα όπως μεγαλύτερο από το μέσο όρο ύψος και αυξημένο κίνδυνο μαθησιακών δυσκολιών, κατά τα άλλα κρίνονται φυσιολογικοί, συμπεριλαμβανομένων των τυπικών επιπέδων γονιμότητας.
Ανάλυση – Σχολιασμός
Η ταινία The Cat o’ Nine Tails (Η Γάτα με τις Εννιά Ουρές) είναι η δεύτερη κατά σειρά και κατατάσσεται επίσης στο m-giallo, με έναν άνδρα πρωταγωνιστή και έναν κεντρικό γυναικείο χαρακτήρα. Στην εν λόγω ταινία όμως έχουμε κάποιες καινοτομίες του σκηνοθέτη που στη θέση του ερασιτέχνη ντετέκτιβ τοποθετεί έναν ρεπόρτερ τον οποίο βοηθά ένας τυφλός μεσήλικας πρώην δημοσιογράφος. Ο ρεπόρτερ δεν είναι κάποιος αυτόπτης μάρτυρας αλλά μέσω της δημοσιογραφικής του ιδιότητας αναλαμβάνει να κάνει τη δική του έρευνα για την αποκάλυψη του δολοφόνου. Υπάρχει όμως ακόμα μια διαφοροποίηση, ο δολοφόνος δεν απεικονίζεται με μαύρα γάντια, αλλά γίνεται αντιληπτός από τον θεατή λόγω των υποκειμενικών πλάνων από την οπτική του (Killer POV). Η όραση αποτελεί στοιχείο που διέπει ολόκληρη την ταινία, τα μάτια έχουν εξέχουσα θέση στην αφήγηση και παραπέμπουν όταν ανοιγοκλείνουν στο κλείστρο φωτογραφικής μηχανής. Ο Franco είναι τυφλός, “τα μάτια του” είναι η Lori – την οποία προσέχει μεταφορικά όπως αυτά, αναφορές του δολοφόνου υπάρχουν από την ίριδα του ματιού του που καλύπτει την οθόνη ενώ εκείνος παρακολουθεί και “καταγράφει” με το κλείσιμο του – όπως στη φωτογραφική μηχανή. Κεντρικός γυναικείος χαρακτήρας είναι η θετή κόρη του διευθυντή του Ινστιτούτου Terzi, Anna, όμως δε μπορούμε να μη συμπεριλάβουμε και τη μικρή Lori, την ανιψιά του Franco. Στην εν λόγω ταινία, το φύλο του δολοφόνου σχεδόν αποκαλύπτεται από το σενάριο, αφού ο “επικίνδυνος” καρυότυπος XYY ανήκει στο χρωμόσωμα που ορίζει το ανδρικό βιολογικό φύλο, παρά τις υποψίες λόγω του χρώματος της ίριδας του ματιού του δολοφόνου ή άλλων στοιχείων που επισημαίνονται στην αφήγηση και ταιριάζουν φυσιογνωμικά στην Anna.
Anna Terzi
Εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Σημείο 2 στο Ινστιτούτο Terzi με ένα εντυπωσιακό λευκό φόρεμα με ανοίγματα που αποκαλύπτει τα πόδια της καθώς περπατά, τονίζοντας τη θηλυκή της εμφάνιση μέσα σε ένα κατά τα άλλα ανδροκρατούμενο περιβάλλον. Μοναδικές γυναικείες παρουσίες στο χώρο είναι κάποιες νοσηλεύτριες που φαίνεται να περπατούν στους διαδρόμους ενώ όλοι οι γιατροί, αστυνομικοί, ρεπόρτερ και φωτογράφοι είναι άνδρες. Ο (θετός) πατέρας της Terzi, την παρουσιάζει στο συμβούλιο που έχει καλέσει σε συνάντηση ως «βοηθό του» και γίνεται αντιληπτό ότι πρόκειται για τη μόνη γυναίκα στην ομάδα των επιστημόνων. Λίγο αργότερα, ο Giordani που παρακολουθεί τις κινήσεις στο Ινστιτούτο Terzi με κυάλια από το διαμέρισμα του Franco, τη βλέπει να οδηγεί ένα κάμπριο αυτοκίνητο με συνοδηγό τον πατέρα της.
Στο Σημείο 4 η Anna συνομιλεί με τον Giordani στο σαλόνι του σπιτιού της. Φαίνεται αρκετά χειραφετημένη καθώς του εκμυστηρεύεται ότι απέρριψε για εκατοστή φορά την πρόταση του Esson (ενός από τους επιστήμονες συναδέλφους της) για ερωτική σχέση. Ο Giordani της υποδεικνύει ότι η στάση του σώματός της «όπως εκθέτει τα πόδια της», η υπεροπτική στάση στον τρόπο που μιλά αλλά και που φέρεται πηγάζει από την ανώτερη ταξική της θέση, για να δεχθεί στη συνέχεια την κριτική της Anna σχετικά με τον άκομψο τρόπο που εισέβαλε στο σπίτι της νωρίτερα. Ωστόσο η κριτική της εμπεριέχει ένα στοιχείο ειρωνείας καθώς σχολιάζει ότι «αυτό που της είπε το αξίζει». Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι αναφέρεται στο δικαίωμά του Giordani -ως άνδρα- να παίρνει αυτό που θέλει με όποιον τρόπο, ενώ εκείνη -ως γυναίκα- είναι υποχρεωμένη να επιπλήττεται ακόμα και για τον τρόπο που κάθεται. Το ειρωνικό στοιχείο συνεχίζει αφού η Anna του προτείνει «να τη βγάλει έξω» για να «συμφιλιωθούν», κάτι που μπορεί να αναγνωστεί ως την εσκεμμένη επιστροφή της στον κοινωνικά θεμιτό θηλυκό της ρόλο, ώστε να πάψει η αντιπαλότητα μεταξύ τους. «Υποτάσσεται» προσωρινά στην επιταγή της θηλυκότητας ικανοποιώντας τον Giordani, για να εμφανίσει το επόμενο στοιχείο αρρενωπής συμπεριφοράς στο Σημείο 5.
Στο Σημείο 5, η Anna μπαίνει στο αυτοκίνητο του Giordani και κάθεται προκλητικά στη θέση του οδηγού ενώ του ζητά να της δώσει τα κλειδιά. Μια συμπεριφορά που φαίνεται να κεντρίζει το ενδιαφέρον του Giordani αφού δεν αποτελεί τυπική γυναικεία συμπεριφορά. Στο ίδιο σημείο, ο δυναμικός χαρακτήρας της Anna συνεχίζει να διαφαίνεται στον τρόπο με τον οποίο οδηγεί ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από τους αστυνομικούς που τους έχουν υπό παρακολούθηση προκαλώντας ακόμα περισσότερο τον Giordani να «κοιτάξει πως θα τους ξεφύγει». Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια προφανής ανταλλαγή ρόλων, η Anna αποφασιστική ελέγχει την κατάσταση ενώ οδηγεί με μεγάλη ταχύτητα (στερεοτυπική ανδρική απεικόνιση), ρωτώντας τον Giordani αν φοβάται ενώ εκείνος κάθεται στη θέση του συνοδηγού φανερά νευρικός και ταραγμένος (στερεοτυπική γυναικεία απεικόνιση).
Στο Σημείο 8 η Anna εμφανίζει ακόμα μια συμπεριφορά που υποδηλώνει τη σεξουαλική της αυτενέργεια, αφού επισκέπτεται τον Giordani με σκοπό την ερωτική τους συνεύρεση. Είναι εκείνη που τον υποκινεί, περιμένοντας ωστόσο διακριτικά τη δική του πρωτοβουλία -όπως προτάσσουν οι έμφυλες κοινωνικές συμβάσεις.
Στο Σημείο 11 η Anna εμφανίζεται για άλλη μια φορά εντυπωσιακή με ρούχα που τονίζουν τη θηλυκή της παρουσία. Η πληγή στο χέρι της που αιμορραγεί επιβεβαιώνει το αφήγημά του Giordani ο οποίος την κατηγορεί πλέον ανοιχτά ως ύποπτη για τις δολοφονίες και την απαγωγή της Lori. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται και στη υιοθεσία της και την ιδιόμορφη σχέση με τον πατριό της – όπως είχε διαβάσει νωρίτερα ο Giordani στο ημερολόγιο του Terzi. Ο καθόλου παθητικός χαρακτήρας της φαίνεται για άλλη μια φορά καθώς του ανταπαντά με πλήρη έλεγχο ότι οι υποθέσεις του είναι αβάσιμες. Υποστηρίζει τον εαυτό της λέγοντας ότι τα επιχειρήματά του προέρχονται από τη μεροληπτική λογική του «άνδρα – Ιταλού δημοσιογράφου για τον οποίο (η γυναίκα) είναι πόρνη, συνεπώς ψεύδεται, άρα είναι και ο δολοφόνος».
Lori
Είναι ένα μικρό ορφανό κορίτσι που έχει μια πολύ τρυφερή σχέση με τον θείο της που αναγνωρίζει σαν πατέρα. Εμφανίζεται για πρώτη φορά στο (Σημείο 1) και είναι ο χαρακτήρας που λειτουργεί ως “τα μάτια” του τυφλού Franco καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Λειτουργεί ως συμπλήρωμα ενός ανδρικού χαρακτήρα που φαινομενικά βρίσκεται σε μειονεκτική θέση λόγω της απουσίας όρασης (η οποία αντισταθμίζεται από την καταπληκτική του ικανότητα να λύνει γρίφους) και ως παιδί, λόγω της ηλικίας της και της χαριτωμένης συμπεριφοράς της επιτρέπει στον Franco να προσεγγίζει ευκολότερα ανθρώπους (π.χ. Bianca – Σημείο 3). Ως παιδί, είναι σημαντικός χαρακτήρας διότι παρακινεί τη δράση και εξελίσσει την πλοκή με την απαγωγή της (Σημείο 10) και εντείνει την αγωνία του θεατή με το ενδεχόμενο της δολοφονίας της (Σημείο 12). Πιο συγκεκριμένα, στο Σημείο 10 φαίνεται το τρομαγμένο της πρόσωπο σε κοντινό πλάνο ενώ ρωτάει τον απαγωγέα αν πρόκειται να την πάει στο θείο της, μέχρι τη στιγμή που εκείνος της φέρεται βίαια. Τη χαστουκίζει και την αναγκάζει τελικά να μπει μέσα σε ένα αυτοκίνητο, παρά την αντίστασή της. Στο Σημείο 12 φαίνεται δεμένη και φιμωμένη, ενώ κοντά στα πόδια της περιφέρονται ποντίκια. Η κάμερα την παρουσιάζει ξεκινώντας από τα πόδια καταλήγοντας στο κεφάλι για να δείξει την αγωνία στο πρόσωπό της στη θέα των ποντικιών και εν συνεχεία του δολοφόνου που στέκεται στην πόρτα κρατώντας μαχαίρι (σκιά στον τοίχο).
Bianca
Οι φορές που εμφανίζεται είναι ελάχιστες χωρίς μεγάλους διαλόγους ώστε να υπάρξει σχολιασμός. Η πρώτη φορά είναι όταν της εκμυστηρεύεται ο αρραβωνιαστικός της Calabresi ότι γνωρίζει οποίος και γιατί εισέβαλε στο Ινστιτούτο Terzi. Μέχρι τη στιγμή του φόνου της (Σημείο 7) εμφανίζεται μόνο μια φορά για να παρέχει το στοιχείο του κολιέ με το ρολόι που περιγράφει η Lori στον Franco στο Σημείο 3.
Λοιποί χαρακτήρες
Στο Σημείο 5 η Anna φεύγει με τον Giordani με σκοπό να μιλήσουν ιδιαιτέρως και του αποκαλύπτει τι μελετά το Ινστιτούτο Terzi όπως και το προφίλ του κάθε έναν από τους πέντε συνεργάτες-επιστήμονες. Για όλους αναφέρει χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το ερευνητικό τους έργο και τις επαγγελματικές τους επιτυχίες, εκτός από τον Braun. Για εκείνον δε δίνει κάποια περιγραφή, σχολιάζει μονάχα ότι είναι «περίεργος», αναφερόμενη στον σεξουαλικό του προσανατολισμό, δίνοντας την πληροφορία ότι «συχνάζει στο St. Peter’s Club» (γκέι μπαρ).
Στο Σημείο 6, η σκηνή διαδραματίζεται στο γκέι μπαρ όπου ο Giordani πηγαίνει για να συναντήσει τον Braun. Εκεί βρίσκονται αρκετοί ομοφυλόφιλοι και παρενδυτικοί που συζητούν ενώ καταναλώνουν αλκοόλ και καπνίζουν υπό τους ήχους ζωντανής τζαζ μουσικής. Ένα αμιγώς ανδρικό σκηνικό στο οποίο κυριαρχεί μια κανονική ατμόσφαιρα, χωρίς κάποια υπόνοια γελοιοποίησης από την πλευρά του σκηνοθέτη. Ο Giordani, ενώ φαίνεται να διστάζει κατά την είσοδό του, σύντομα βρίσκει τον Braun και δέχεται χωρίς πρόβλημα τις φιλοφρονήσεις του για το χρώμα των ματιών του, κάνοντας μια ειλικρινή συζήτηση. Οι αναφορές σε ομοφυλοφιλικές καταστάσεις γίνονται ακόμα μια φορά αντικείμενο σχολιασμού από τον σκηνοθέτη χωρίς καμία προκλητική πρόθεση, προβάλλοντας μάλιστα την κανονικότητα μιας τέτοιας εικόνας μέσα στην αφήγηση.
Φόνοι
Ο δολοφόνος συνολικά διαπράττει πέντε φόνους με τρία θύματα να είναι άνδρες (φύλακας, Calabresi, φωτογράφος), μια γυναίκα (Bianca) και έναν ομοφυλόφιλο άνδρα (Braun).
Συγκεκριμένα όσον αφορά το φόνο της Bianca στο Σημείο 7, ο δολοφόνος φαίνεται να είναι κρυμμένος μέσα στο διαμέρισμα και η κίνησή του αποτυπώνεται από τις υποκειμενικές λήψεις της κάμερας (killer POV). Ενώ βρίσκεται πίσω από τη Bianca, την ακινητοποιεί με ένα σχοινί που περνά στο λαιμό της. Εκείνη, στην προσπάθεια της να ξεφύγει κρατά τα μάτια της κλειστά, ενώ υποφέρει από ασφυξία. Ο φόνος της Bianca εμφανίζει έντονες σεξουαλικές παραπομπές σε σαδομαζοχιστικές πρακτικές, ενώ προωθεί τη σκοποφιλία στο θεατή με την κάμερα να εστιάζει στο αγωνιώδες πρόσωπό της από την αρχή της επίθεσης. Λίγο πριν ξεψυχήσει βρίσκεται μπρούμυτα στο πάτωμα, να λερώνει με το κόκκινο κραγιόν της τη μοκέτα σε κάθε βίαιη επαφή του κεφαλιού της με αυτή. Τέλος, το πλάνο μένει σταθερό στα ανοιχτά της μάτια και χείλη, ενώ είναι πλέον νεκρή.
Περιεχόμενα
Είχε το χρωμόσωμα ΧΥΥ και δεν ήθελε να διακινδυνεύσει την επιστημονική και επαγγελματική του καριέρα στο Ινστιτούτο Terzi.